Sylvie Courvoisier Trio: Free Hoops

wykonawcy

Courvoisier, Sylvie;
Gress, Drew;
Wollesen, Kenny

nr katalogowy

INT 351

opis

Sylvie Courvoisier presents a new trio album at the height of her mastery and success. "Free Hoops" (Intakt CD 351) follows the widely celebrated trio album "D'Agala" (Intakt CD 300) which “The New York Times" counted as among the best records of the year.

With every concert and every album this glorious trio’s modus operandi becomes more clear – Sylvie Courvoisier, Drew Gress and Kenny Wollesen play morphing music by turns intricately detailed and ambiguously wide open. The music Courvoisier writes is rigorously organized and calls for ensemble precision, as a few thorny unisono heads demonstrate. But the music also harbors a misterioso, dreamlike quality that may surface at any time, induced by a wistful ostinato or moonlit piano arpeggio stubbornly repeated, or by a quiet episode that underscores the depth of the trio’s sonic space.

They also do that good stuff we prize jazz for – the happy swinging, the coming together when they make complex material sing, and the flying apart when the players explore it on their own.

nośnik

gatunek

Jazz

producent

Intakt Records

data wydania

31-08-2020

EAN / kod kreskowy

7640120193515

cena 68,00 zł

lub

Produkt na zamówienie

Wysyłka ustalana indywidualnie.

Darmowa wysyłka dla zamówień powyżej 300 zł!

Darmowy kurier dla zamówień powyżej 500 zł!

sprawdź koszty wysyłki

Recenzje naszych klientów

Sylvie Courvoisier Trio: Free Hoops

Andrzej Kalinowski / Jazz Forum Sylvie Courvoisier Trio - „Free Hoops” Intakt CD 351 (...)

Andrzej Kalinowski

18.12.2020

Andrzej Kalinowski / Jazz Forum

Sylvie Courvoisier Trio - „Free Hoops” Intakt CD 351 / 2020 ***** (pięć gwiazdek)
Sylvie Courvoisier: fortepian, kompozycje
Drew Gress: kontrabas
Kenny Wollesen: perkusja
1. Free Hoops for Mark Feldman 4:11
2. Lulu Dance for my cats 6:43
3. Just Twisted for John Zorn 4:10
4. Requiem d'un songe Tribute to Claude Thornhill 7:34
5. As We Are for my Mom 5:08
6. Birdies of Paradise for Drew Gress 5:07
7. Galore for Kenny Wollesen 7 : 27
8. Nicotine Sarcoline for my brother Stéphane 4:21
9. Highway 1 for Christine Matthey 9:03
Szwajcarska pianistka Sylvie Courvoisier, która przeprowadziła się do Nowego Jorku w 1998 roku, ma na swoim koncie liczne współprace, zarówno z muzykami amerykańskimi: Johnem Zornem, Mary Halvorson, Markiem Feldman, Ikue Mori, Erikiem Friedlanderem, Herbem Robertsonem, Geraldem Cleaverem czy Ellery Eskelinem, jak i europejskimi, w tym: Evanem Parkerem, Michelem Godardem, Vincentem Courtois, Jacquem Demierre czy Lotte Anker. Jej dotychczasowa
twórczość wyraźnie wskazuje na przywiązanie do europejskich tradycji muzycznych oraz fascynację improwizacją w nowojorskim stylu.
„Free Hoops” jest trzecią płytą Sylvie Courvoisier nagraną w trio, zawiera dziewięć kompozycji, które podobnie jak na poprzedniej płycie „D’Agala”(Intakt Rec.) z 2018 roku, dedykowane są bliskim kompozytorce osobom, w tym towarzyszącym muzykom, a w jednym wypadku także własnym kotom „Lulu Dance”. Jak we wstępie napisałem, dotychczasowa twórczość Sylvie jest wypadkową zamiłowania do muzyki klasycznej i amerykańskiego jazzu, pianistka tak o tym mówi w jednym z wywiadów: „nie obchodzą mnie etykiety. W moich kompozycjach staram się łączyć te dwa aspekty. Jazz żyje z improwizacji co pomaga rozwinąć instynktowną stronę mojej muzycznej aktywności. Kiedy improwizuję, tak naprawdę dzieje się też komponowanie. Każdy improwizator jest kompozytorem, a samo komponowanie jest w pewnym sensie improwizacją, ale oczywiście wolniejszą, bardziej przemyślaną i korygowaną.” *
Album otwiera tytułowy „Free Hoops” - utwór dedykowany nowojorskiemu skrzypkowi Markowi Feldmanowi - dynamiczniej melodii w formie ostinato, towarzyszą krótkie improwizacje zorientowane na brzmieniowych walorach oraz synergii trzech instrumentów. Właśnie ten sonorystyczny aspekt muzyki jest na całym albumie szczególnie ważny. Każdy utwór ma swój własny charakter i formę, a mimo to tworzą one bardzo spójną całość, na podobieństwo orkiestrowej suity. Wszystkie kompozycje są autorstwa Sylvie Courvoisier, jednak w trakcie ich
wykonywania podlegają procesowi zespołowej wyobraźni, niejednokrotnie daleko oddalając się od początkowego tematu. Muzycy porozumiewają się ze sobą w sposób niezwykle intuicyjny, tworząc precyzyjnie działający mechanizm - wspólnie koncertują już siódmy rok i jak wyraźnie słychać sprawia im to wiele radości. W szkicach kompozycyjnych pojawia się swing i jazzowe akordy, dynamiczny groove i elementy free, muzyka od form dynamicznych przechodzi do bardziej impresjonistycznych i onirycznych, jest wysoce zniuansowana, jednak nie mamy tu do czynienia z free jazzem, który wywyższa indywidualną ekspresję, Sylvie zdecydowanie stawia na pracę zespołową, poddaną rygorystycznej kompozytorskiej koncepcji i jest dowodem na to, że kształtowanie się stylu oraz brzmienie zespołu, to proces, który o tyle czyni zespół doskonalszym, im trwa dłużej w czasie. Nie jest to płyta, która zainteresuje jazzowych purystów, jednak wciągnie każdego kto ceni w muzyce eksplorację nowych terytoriów, głębię muzycznej przestrzeni, doskonałą realizację nagrania, harmonię, nastrój ale i akcenty atonalne, jednak przede wszystkim kolektywne tworzenie muzyki, w której fortepian, kontrabas i perkusja kreują nową jakość dla jazzowego tria i wyznaczają przyszłość improwizacji.

* wywiad pianistki z Christian Steulet dla Pro Helvetia
Andrzej Kalinowski / Jazz Forum